علل کمبود منیزیم و درمان آن - اخبار مشروح

مترجم: سعید علیزاده

منبع:راسخون

مهمیم یکی از مواد معدنی ضروری مورد احتیاج بدن است. کمبود مهمیم می تواند به اختلالات مختلفی منجر شود. در اینجا در خصوص علل کمبود مهمیم و چگونگی درمان آن به یاری رژیم غذایی و مکمل های مهمیمی بحث می کنیم.

مهمیم یک ماده معدنی مهم است که به وسیله هر کدام از سلول های بدن مورد احتیاج است. در حدود نیمی از ذخیره های مهمیم در بدن در سلول های اندام ها و بافت ها یافت می شود، و نیم دیگر در استخوان ها که با کلسیم و فسفر ترکیب شده است یافت می شود. تنها یک درصد غلظت کل مهمیم در بدن در خون یافت می شود. بدن انسان به منظور حفظ سطح ثابت مهمیم در خون باید به شدت کوشش کند. مهمیم برای انجام وظایف مختلف بیوشیمیایی مانند فعالیت آنزیمی به وسیله بدن مورد احتیاج است. اگر کسی از کمبود مهمیم رنج می برد، می تواند به بیشمار بیماری مبتلا شود. این مقاله در خصوص بعضی از علل کمبود مهمیم و درمان موجود برای آن بحث می نماید.

بیماری ها مرتبط با کمبود مهمیم

رژیم غذایی ناکافی از مهمیم منجر به بیماری های مختلفی می شود. بعضی از بیماری هایی که ممکن است به علت کمبود مهمیم رخ دهند به توضیح زیر هستند:

از دست دادن اشتها

سردرگمی

گیجی

رفتارهای روانی

افسردگی

لرزش

تشنج

بی حسی

سوزش و گرفتگی عضلات

آماس یا گشاد شدن رگ های خونی

اسپاسم عروق کرونر

تپش قلب

تشنج

پوکی استخوان

سکته مغزی

تحریک پذیری سیستم عصبی

به چه میزان مهمیم احتیاج داریم؟

توصیه مجاز غذایی برای مردان: 410 میلیگرم برای سنین 14 تا 18، 400 برای سنین 19 تا 30، 420 برای سنین 31 به بالا.

توصیه مجاز غذایی برای زنان: 360 میلیگرم برای سنین 14 تا 18، 310 برای سنین 19 تا 30، 320 برای سنین 31 به بالا.

در طول دوران بارداری در سنین 14 تا 18 توصیه مجاز غذایی به 400 میلیگرم افزایش می یابد. برای زنان باردار در سنین 19 تا 30، توصیه مجاز غذایی 350 و برای 31 به بالا 360 میلیگرم است. اگر مهمیم مورد احتیاج برای بدن انسان کاهش یابد، منجر به علایم و نشانه های مختلف کمبود مهمیم می شود.

علل کمبود مهمیم چیست؟

مطابق تعدادی از مطالعات صورت گرفته در کشور امریکا، معین شد که رژیم غذایی بیشتر مردم امریکا کمبود مهمیم دارد و بعلاوه معین شد که در مقایسه با اسپانیایی ها یا سفیدپوستان غیر اسپانیایی، جمعیت سیاه غیراسپانیایی مقادیر کمتری مهمیم مصرف می نمایند و افرادی که 70 سال یا بیشتر داشتند در مقایسه با جوانان مهمیم کمتری مصرف می نمایند.

کمبود مهمیم با توجه به این واقعیت که آمریکایی ها مقادیر توصیه شده مهمیم را مصرف نمی نمایند، یک اتفاق معمولی در ایالات متحده است. جدای از آن، کمبود این ماده معدنی بعلاوه به علت تخلیه بیش از حد از راه ادرار ایجاد می شود. اختلالات سیستم گوارشی هم منجر به جذب ناکافی و یا از دست دادن بیش از حد مهمیم به وسیله مدفوع می شود یا باعث می شود مصرف مهمیم به صورت مزمن کاهش یابد.

درمان هایی که شامل دیورتیک ها هستند، بعضی داروها که برای درمان سرطان استفاده می شوند و آنتی بیوتیک های خاص می توانند منجر به افزایش از دست رفتن مهمیم به وسیله ادرار شوند. دیابتی که به میزان کافی کنترل نمی شود می تواند منجر به افزایش از دست رفتن مهمیم به وسیله ادرار شود و باعث تخلیه شدن مهمیم ذخیره شده در بدن شود. الکل هم منجر به دفع بیش از حد مهمیم به وسیله ادرار می شود، و مصرف بالای الکل با کمبود مهمیم در ارتباط است. اسهال و استفراغ بیش از حد یا مزمن هم می تواند منجر به کمبود به علت کاهش مواد معدنی شود. بعضی علل احتمالی دیگر کاهش مهمیم در بدن عبارتند از:

کاهش در جذب یا مصرف مهمیم:

عوارض بعد از عمل پس از برداشتن روده، تزریق مایعات بدون اضافه کردن نمک مهمیم دار، ساکشن معده و سوء تغذیه و گرسنگی

از دست دادن مهمیم در مقادیر بالا:

اسیدوز دیابتی و کم آبی شدید، پاراتیروئید و هیپر آلدوسترونیسم در نتیجه هیپوکلسمی و هیپوکالمی، هیپرکلسمی و پرکاری تیروئید و هورمون آدرنال در مقادیر بیش از حد آزاد می شود.

کمبود مهمیم بعلاوه می تواند در درجه اول به علت اختلالات ژنتیکی باشد.

درمان با مکمل های مهمیم

در صورتی که کمبود مهمیم مشکوک باشد، پزشک شما سطح مهمیم خون شما را آنالیز خواهد نمود. اگر تنها کمبود مهمیم به صورت خفبف باشد می توان با افزایش مصرف مهمیم به وسیله رژیم غذایی سطح آن را به حالت طبیعی برگرداند. بزرگسالان در معرض کمبود مهمیم می توانند میزان مورد احتیاج مواد معدنی خود را به وسیله مصرف سبزیجات برگ سبز تیره و بعلاوه مصرف حداقل پنج وعده میوه و سبزی به صورت روزانه تامین نمایند. برنج، سبوس گندم، جو و بعضی غلات غنی از مهمیم هستند.

اگر سطح مهمیم در خون بسیار پایین باشد، ممکن است تزریق داخل وریدی لازم باشد تا به سطح طبیعی باز شود. پزشک شما ممکن است مکمل های مهمیم هم تجویز کند، اگرچه چند نوع از آن ها مخصوصا نمک مهمیم دار می توانند منجر به اسهال شوند. بیشتر فروشگاه های مواد غذایی دارای مهمیم اکسید هستند که این ماده یک شکل از مهمیم است که با حداقل کارآمدی بدن جذب می شود. بعضی از کارشناسان و پزشکان بر این عقیده هستند که مهمیم مالات یکی از برترین مکمل هایی است که برای درمان کمبود مهمیم مصرف می شود، چون به بیشترین میزان می تواند به وسیله بدن جذب شود.

کمبود خفیف را می توان به صورت روزانه با مصرف یک دوز از مکمل های مهمیم درمان کرد.

کمبود شدید را می توان با مکمل سولفات مهمیم داخل وریدی تجویز شده با دوز 10-40 درمان کرد.

این روزها، می توانید تعداد زیادی از مکمل های مهمیم را که می توان بدون احتیاج به نسخه خریداری کرد را تهیه کنید. به علاوه، طیف وسیعی از مکمل های غذایی غنی از مهمیم وجود دارد که می توانید از سوپرمارکت ها و داروخانه ها خرید کنید.

این ها بعضی از علل احتمالی کمبود مهمیم و درمان آن هستند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا پزشک شما می تواند برترین فرد برای تجویز برترین روش دریافت مهمیم اضافی در صورت احتیاج باشد.