سرگردانی فکر در طی همه گیری کرونا ویروس - اخبار مشروح

بسیاری احساس می نمایند همه گیری ویروس کرونا نه تنها زندگی روزمره، بلکه زندگی فکری درونی آنها را نیز تغییر داده است. صحبت از همه گیری بهداشت روانی، و بعلاوه قفل شدن اختلالات فکری در هنگام بیداری و بعلاوه گزارش رؤیاهای مکرر، زنده و عجیب و غریب در هنگام خواب بوده است.

ما تمایل داریم که زندگی بیداری و رؤیایی خود را جداگانه تصور کنیم. اما این که این دو چقدر عمیقاً به هم پیوند خورده اند جالب توجه است.

فکر خود به خودی یا سرگردانی فکر تا 50٪ بیداری را اشغال می نماید. افکار و توجه ما به طور مکرر از آن چه که انجام می دهیم و آن چه در محیط اطراف ما اتفاق می افتد دور می شود و یک فکر در پی فکری دیگر، در امتداد یک سیر مشارکتی، می آید.

انکار یا سرکوب احساسات شما فقط استرس و اضطراب را افزایش می دهد و در معرض افسردگی یا فرسودگی شغلی قرار می گیرید. افکار و تجربیات خود به خودی بعلاوه در خواب فراگیر است. واضح ترین مثال رؤیا تماشا است که به عنوان شکل تشدید شده ای از سرگردانی فکر که هنگام بیداری اتفاق می افتد توصیف شده است.

در نظر گرفتن رؤیا و سرگردانی فکر با هم نوسانات تجربه خود به خودی را نشان می دهد. فرسودگی و فرایند توجه طبیعی و سیر تا حدی نا منظم افکار، در طول بیداری و خواب ادامه دارد.

در شرایط عادی، ما غالباً از این واقعیت که فکرمان سرگردان است، غافل می مانیم. بیشتر افراد بعلاوه به ندرت خواب های خود را به یاد می آورند، اما وقتی در آزمایشگاه خواب بیدار می شوند می توانند خواب های متعددی را در هر شب گزارش دهند. مانند پرسه زدن از فکر، کنترل رؤیا نیز تا حد زیادی (به استثنای برخی از رؤیاهای شفاف) از عهده ما خارج است.

فکر خود به خودی یا سرگردانی فکر تا 50٪ بیداری را اشغال می نماید. با این حال، توجه به زندگی درونی مان ممکن است در زمانی تقویت شود که کنترل زندگی روزمره ما ناپایدار است.

توجه به رؤیاهایتان در هنگام صبح که از خواب بیدار می شوید، یادآوری رؤیاها را به شدت افزایش می دهد. و کوشش برای مهار افکار و توجه مان در طول روز در واقع می تواند ما را نسبت به شکست های خود، از جمله افت توجه مان، مطلع کند. اگر در طول بیماری همه گیر توجه بیشتری به افکار خود جوش خود داشته باشید، ممکن است بیشتر از آن چه تا قبل از همه گیری وجود داشته است، مطلعی به دست آورید.

تصویر: ملبورن در حصر است: توجه به زندگی درونی مان ممکن است در زمانی تقویت شود که کنترل زندگی روزمره دست نیافتنی است. شاتر

تغییر در افکار خود به خودی - خوب یا بد

اگر در حین تعطیلی های بیشتر ناشی از کرونا بیشتر می خوابید، احتمالاً بیشتر خواب REM صبح زود را تجربه می کنید. از آن جا که خواب REM معمولاً با زنده ترین و پیچیده ترین رؤیاها مرتبط است، این امر ممکن است منجر به افزایش رؤیاهای واقعی شود.

اگر شما بعلاوه خود را از شر صدای ساعت زنگ دارتان رها کنید، احتمالاً مستقیماً از خواب REM بیدار می شوید، که باعث افزایش بیشتر یاد آوری خوابتان می شود.

شاید اگر فقط به مقدار کافی درگیر یک مسئله شوید، به همه احتمالات فکر می کنید یا هر نظر را به صورت آنلاین می خوانید، و سعی می کنید یک راه چاره پیدا کنید تا بتوانید نتیجه را کنترل کنید.بعلاوه همه گیری، آن چه را که در خیال می پردازیم و رؤیای آن را می بینیم، تغییر داده است. به نظر می رسد نگرانی های بیداری در خصوص همه گیری به موازات کابوس های مکرر و رؤیاهای مربوط به موضوعاتی مانند فاصله اجتماعی، سرایت یا تجهیزات محافظت شخصی اتفاق می افتد.

برخی از تغییرات در زندگی های فکری خود به خودی مان می تواند نشان دهنده وجود چیزی نادرست باشد. اضطراب و استرس با افزایش افکار تکراری و نشخوار فکری در ارتباط است؛ مشکل در تمرکز، خواب آشفته، کابوس ها و خواب های ناخوشایند، که به نظر می رسد همه در طی همه گیری افزایش یافته است.

تصویر: گزارش هایی مبنی بر افزایش کابوس ها در طی همه گیری وجود دارد. شاتر

این افکار تکراری، چسبناک و غیر مترقی در تضاد با حرکت آزاد و پیچ در پیچی است که مشخصه بیشتر رؤیاها و فکر پرسه زن است.

فکر خود به خودی می تواند مفید باشد

بی قراری فکر ما بعلاوه ممکن است دارای یک پوشش نقره ای باشد. پرسه زدن فکر مطمئناً عملکرد خوبی را که با توجه به آن انجام می دهیم به خطر می اندازد. اما به علت ماهیت مشارکتی آنها، رؤیاها و سرگردانی فکر می توانند به ایجاد ارتباطات تازه و تماشا موضوعات آشنا در پرتویی تازه یاری نمایند. وقتی فکر ما سرگردان می شود، افکار ما اغلب به سمت آینده و نگرانی های شخصی جلب می شوند.

عدم اطمینان بخشی طبیعی و اجتناب ناپذیر از زندگی است. به همین ترتیب، رؤیاها تمایل دارند که تجربه ها و نگرانی های متفاوت بیداری را در روایت های تازه و گاه عجیب و غریب ببافند. ممکن است با یک شخصیت رؤیایی رو به رو شوید که ترکیبی از افراد مختلفی است که در دوره های مختلف زندگی با آنها نزدیک بوده اید.

یا رؤیای دلپذیر اولیه شما از ملاقات با دوستان در یک شهر دور دست ممکن است به یک کابوس دیده شده به وسیله شما در خصوص آلوده شدن، به خطر انداختن خانواده تان و تحت تعقیب پلیس واقع شدنتان تبدیل شود زیرا شما در حال نقض مقررات قفل شدگی و تعطیلی هستید.

افکار خود به خودی در بیدار شدن و خوابیدن ممکن است به پردازش خاطرات و راهنمایی برنامه ریزی و تصمیم گیری در آینده یاری کند، و به عنوان مثال ما را قادر سازد تا اقدامات عملی متفاوتی را تصور کنیم. آنها بعلاوه می توانند منبع بینش و خلاقیت باشند.

چنین افکاری ممکن است در کنار آمدن و پردازش احساسی نیز نقش داشته باشد. آینده سرگردانی فکر گرا غالباً مثبت است، در حالی که پرسه زنی فکر در محور گذشته تمایل به ارتباط با خلق و خو و احساسات منفی دارد.

یک فرار بزرگ

حضور در این جا و اکنون غالباً به عنوان فضیلتی مورد ستایش قرار می گیرد که هدف ما این است که پرورش آن را به وسیله مطلعی انجام دهیم. اما برخی اوقات، حواس پرتی می تواند مفید باشد: پرسه زدن در فکر می تواند باعث خیر مقدم گفتن به یک زنگ سرگرمی از کارهای خسته نماینده شود، و به ما امکان بازگشت با توجهی تازه را می دهد.

در مواقع دیگر، حواس پرتی ممکن است فقط لذت بخش باشد. در خواب، واقعیت های جایگزین را تجربه می کنیم. ما می توانیم آزادانه سفر کنیم و چون رؤیاها از تعاملات اجتماعی غنی هستند، می توانیم با افرادی که در زندگی بیداری از آنها جدا شده ایم تعامل داشته باشیم.

برخی از افراد از خطر پذیری و زندگی غیر قابل پیش بینی لذت می برند، در حالی که دیگران تصادفی بودن زندگی را به شدت ناراحت نماینده می دانند. با توجه به یکنواختی، محدودیت ها و انزوای اجتماعی که بسیاری از ما تجربه می کنیم، بی قانونی و بی حد و مرزی فکر ما ممکن است گاهی حکم یک فرار بزرگ را داشته باشد.

مقابله با عدم قطعیت در طی شیوع ویروس کرونا و نقش عدم اطمینان در زندگی

زندگی پر از عدم اطمینان است، خصوصاً در چنین مواقعی. در حالی که بسیاری از امور خارج از کنترل شما هستند، فکریت شما برای کنار آمدن با شرایط سخت و مواجهه با موارد ناشناخته امری کلیدی است.

تصویر: مردی ریش دار که به پنجره نگاه می نماید. بازتاب هایی از سطح خارجی پنجره که صورت او را قاب می گیرد.

عدم اطمینان در اطراف ماست، و هرگز بیشتر از امروز نبوده است. بیماری همه گیر COVID-19 عدم اطمینان در خصوص اقتصاد، اشتغال، امور اقتصادی، روابط و البته سلامت جسمی و روانی را افزایش داده است. با این وجود ما به عنوان یک انسان، خواستار امنیت هستیم. ما می خواهیم احساس امنیت کنیم و حس کنترل زندگی و رفاه خود را داشته باشیم. ترس و عدم اطمینان می تواند شما را نسبت به جهت زندگی خود دچار استرس، اضطراب، ناتوانی، و پریشان خوابی کند. این می تواند شما را از نظر عاطفی تخلیه کند و شما را در یک مارپیچ رو به پایین از سناریوهای بی سرانجام چه باید کرد و بدترین حالت در خصوص نگرانی آن چه ممکن است فردا به همراه بخود یاورد به دام بیندازد.

پرسه زدن در فکر می تواند باعث خیر مقدم گفتن به یک زنگ سرگرمی از کارهای خسته نماینده شود، و به ما امکان بازگشت با توجهی تازه را می دهد.همه ما از نظر عدم تحمل در زندگی متفاوت هستیم. به نظر می رسد برخی از افراد از خطر پذیری و زندگی غیر قابل پیش بینی لذت می برند، در حالی که دیگران تصادفی بودن زندگی را به شدت ناراحت نماینده می دانند. اما همه ما محدودیت داریم. اگر احساس عدم اطمینان و نگرانی شدید کردید، مهم است بدانید که تنها نیستید. در این زمان بسیاری از ما در یک قایق هستیم. بعلاوه مهم است که درک کنید هر چقدر احساس ناتوانی و ناامیدی کنید، زمان هایی وجود دارد که می توانید برای کنار آمدن بهتر با شرایط غیر قابل کنترل، کاهش اضطراب و مقابله با ناشناخته ها با اطمینان بیشتر عمل کنید.

یاد گیری کنار آمدن با عدم اطمینان را تمرین کنید. اگر چه ممکن است تمایلی به تصدیق آن نداشته باشید، اما باور کنید که عدم اطمینان بخشی طبیعی و اجتناب ناپذیر از زندگی است. در خصوص زندگی مان، اطلاعات بسیار کمی ثابت یا کاملاً قطعی است و گر چه ما بر بسیاری از امور کنترل داریم، اما نمی توانیم همه اتفاقاتی را که برای ما می افتد کنترل کنیم.

در شرایط عادی، ما غالباً از این واقعیت که فکرمان سرگردان است، غافل می مانیم. همان طور که شیوع ویروس کرونا نشان داده است، زندگی می تواند خیلی سریع و به صورتی بسیار غیر قابل پیش بینی تغییر کند. ممکن است شما ناگهان بیمار شده باشید، شغل خود را از دست داده باشید، یا این که در کوشش برای تهیه غذای روی میزتان یا حفظ امنیت خانواده خود باشید. شما ممکن است نگران باشید که چه موقع همه گیری تمام می شود یا این که آیا زندگی هرگز به حالت عادی برمی شود یا نه. برای کنار آمدن با این همه عدم اطمینان، بسیاری از ما از نگرانی به عنوان ابزاری برای پیش بینی آینده و جلو گیری از شگفتی های ناخوشایند استفاده می کنیم.

نگرانی می تواند این گونه به نظر برسد که شما تا حدی بر شرایط نامشخص کنترل دارید. شاید باور داشته باشید که به شما یاری می نماید تا برای مسائل خود راه چارهی پیدا کنید یا شما را برای بدترین شرایط آماده می نماید. شاید اگر فقط به مقدار کافی درگیر یک مسئله شوید، به همه احتمالات فکر می کنید یا هر نظر را به صورت آنلاین می خوانید، و سعی می کنید یک راه چاره پیدا کنید تا بتوانید نتیجه را کنترل کنید.

رؤیاها و سرگردانی فکر می توانند به ایجاد ارتباطات تازه و تماشا موضوعات آشنا در پرتویی تازه یاری نمایند.متاسفانه هیچ یک از این ها همیشه جواب نمی دهد. نگرانی مزمن نمی تواند کنترل بیشتری بر وقایع غیر قابل کنترل داشته باشد. این فقط لذت شما را در زمان حال می رباید، انرژی شما را می گیرد و شبتان را بیدار نگه می دارد یا با کابوس همراه می سازد. اما روش های سالم تری برای کنار آمدن با عدم اطمینان وجود دارد - و این با تنظیم فکریت شما شروع می شود. نکات زیر از جمله می تواند به شما در این زمینه یاری کند:

روی کنترل مواردی که تحت کنترل شما هستند تمرکز کنید. احتیاج خود به یقین را به چالش بکشید. بیاموزید که عدم قطعیتِ اجتناب ناپذیرِ زندگی را بهتر تحمل کنید، حتی آن را در آغوش بگیرید. سطح اضطراب و استرس خود را کاهش دهید. در باره مواردی که می توانید کنترل کنید اقدام کنید.

در حال حاضر بسیاری از مسائل زندگی نامشخص است - و بسیاری از امور از کنترل شما خارج می شوند. اما در حالی که نمی توانید شیوع ویروس، بهبود اقتصاد و یا این که آیا هفته آینده چکتان پاس می شود را کنترل کنید، کاملاً هم بی قدرت نیستید.

ترس و شرایط شخصی شما هر چه باشد، به جای نگرانی در خصوص موارد غیر قابل کنترل، سعی کنید فکر خود را نسبت به جنبه هایی که تحت کنترل شماست، مورد تمرکز قرار دهید. به عنوان مثال، اگر در این دوران سخت شغل یا عایدی خود را از دست داده باشید، هنوز هم می توانید مقدار انرژی خود را برای جستجوی آنلاین کار، ارسال رزومه یا شبکه شدن با مخاطبین خود کنترل کنید. به همین ترتیب، اگر در میان بیماری همه گیر ویروس کرونا نگران سلامتی خود هستید، می توانید با شستن مرتب دستان، تمیز کردن سطح، زدن ماسک و جلوگیری از ازدحام جمعیت و جستجو برای یاری به دوستان و همسایگان آسیب پذیر اقدام کنید.

همه گیری، آن چه را که در خیال می پردازیم و رؤیای آن را می بینیم، تغییر داده است. با تمرکز بر جنبه های مسئله ای که از این طریق می توانید کنترل کنید، از نگرانی و نشخوار ناکار آمدی به مرحله حل فعال مسئله وارد خواهید شد. مطمئناً، همه شرایط یکسان نیستند و ممکن است دریابید که در برخی موقعیت ها تنها چیزی که می توانید کنترل کنید نگرش و واکنش عاطفی شماست.

به طور فعال با احساسات خود کنار بیایید. وقتی شرایط از کنترل شما خارج است، آسان است که تحت تأثیر ترس و احساسات منفی قرار بگیریم. ممکن است فکر کنید در بطری کردن احساسات، و کوشش برای نشان دادن چهره ای شجاعانه یا مجبور کردن خود به مثبت بودن برترین نتیجه را به همراه خواهد داشت. اما انکار یا سرکوب احساسات شما فقط استرس و اضطراب را افزایش می دهد و در معرض افسردگی یا فرسودگی شغلی قرار می گیرید. وقتی نمی توانید کاری دیگر در خصوص یک موقعیت انجام دهید، می توانید به طور فعال با احساسات خود رو به رو شوید - حتی احساسات منفی و ترسناک.

منبع: جنیفر وینت، Monash University

منبع: راسخون