هر شهری چه افطاری مخصوصی دارد؟ - اخبار مشروح

نگاهی به آداب و رسوم اقوام مختلف ایران نشان می دهد که سنت های غذایی اقوام در ماه رمضان در گوشه و کنار ایران به صورت مجزا تصویری زیبا را می آفریند. شاید بسیاری از ایرانی ها هنوز هم از وجود این سنت های زیبا و غذا های مخصوص افطار در ماه رمضان بی اطلاع باشند.

بسیاری از کشور های مسلمان از تنوع غذایی خود در این ماه در زمینه گردشگری بهره می برند. ایران نیز می تواند از این سنت های غذایی خود که جزو جنبه های غنی فرهنگ محلی هستند، در ماه رمضان استفاده کند و آن را به گردشگران معرفی کند.

این سنت های غذایی در بیشتر شهر های ایران وجود دارد، طبیعی است که غذا های هر منطقه از ایران بر اساس اقلیم، آداب بومی، مواد غذایی و محصولات پرورشی همان منطقه بنیاد گذاشته شده و به مرور به عنوان سنت های این منطقه ها جا افتاده و شناخته شده اند. در این نوشتار به بعضی از نان های محلی شیرین و غذا های رنگانگ محلی در بعضی نقاط ایران اشاره می گردد.

شیرآش

از غذا های محلی ماه رمضان در مازندران می توان به قماق، ترش او و شیرآش اشاره نمود. این غذا ها هر سه با برنج یا آرد آن درست می شوند و همین می تواند نشان دهد که بیشتر غذا های محلی اقوام ایرانی بر اساس اقلیم و محصولات منطقه خود تدارک دیده می شوند.

باقلا قاتوق و رشته خوشکار

رشت یکی از شهر های خلاق و پرتنوع در زمینه پخت غذا است، به طوری که از لحاظ خلاقیت در زمینه غذایی در یونسکو نیز مطرح شده است. بیشترین غذا هایی که در گیلان در ماه رمضان پخت می شوند، خورش های محلی هستند که معمولا دارای طعم های خوشمزه و ترش هستند.

مهم ترین این خورش ها ترش تره و باقلاقاتوق هستند که بیشتر در سفره های سحر این مردم دیده می شوند. غذا های سنتی که در گیلان بر سر سفره افطار گذاشته می شوند بیشتر آش ها، کوکو و فرنی هستند.

از ویژگی های خاصی که استان گیلان دارد، سرو غذا های سنتی در رستوران های آن است. یکی دیگر از خوردنی هایی که در ماه رمضان خیلی راحت در گیلان قابل دسترس است، رشته خوشکار است که نوعی شیرینی معروف در گیلان محسوب می گردد.

فرنی

ترک و فرنی جزو غذا هایی است که در گرگان در ماه رمضان مورد استفاده قرار می گیرد. در این منطقه مسقطی، سوپ و نان های روغنی نیز مورد استفاده مردم قرار می گیرد.

آش دوغ، فرنی و مربای گل سرخ

تبریز، اردبیل و شهر های ترک نشین شمال غرب ایران نیز دارای غذا های سنتی خاص خود در ماه رمضان هستند. شیربرنج، فرنی و هلیم، دلمه و کتلت پای ثابت سفره های افطار این دو شهر است. بعضی از این غذا ها را به عنوان غذا های محلی این دو شهر در میدان های شهر می توان دید. در میدان مرکزی اردبیل حلوای سیاه به عنوان دسر محلی ماه رمضان به مردم شهر و مسافران عرضه می گردد.

بژی برساق و حریصه

یکی از نان های معروفی که در ماه رمضان در سنندج پخته می گردد، نان برساق است. این نان در گذشته دارای اهمیت بیشتری بود و پخت آن در کردستان رایج بود. امروزه نان برساق و نان های تاوه ای کردستان به روستا ها محدود شده و بیشتر در نمایشگاه های قومی این استان عرضه می گردد.

هلیم یکی از غذا های معروف بر سر سفره افطاری اهالی کردستان است. اما از غذا های مخصوص اهالی کردستان در ماه رمضان می توان به کولیره اشاره نمود که در روز های خاصی از ماه رمضان پخته می گردد. در کردستان در روز عید فطر نیز نانی خاص با نام نان جشن پخته می گردد و در میان روزه داران پخش می گردد.

ایلام یکی دیگر از شهر های کشور به شهر حریصه (هلیم) مشهور است. هلیم را در ماه رمضان می توان در تمام مغازه های ایلام برای افطار روزه داران مشاهده کرد. مردم ایلام به هلیم دیدگاهی متبرکانه دارند و خوردن آن در افطاری جزو فرهنگ خاص آن ها محسوب می گردد. بژی برساق از مهم ترین شیرینی های سنتی ایلام است که در ماه رمضان پخت می گردد و مورد استفاده مردم در افطار و سحر است.

آش عباسعلی

آش عباسعلی از غذا های سنتی کرمانشاه است که در این منطقه برای افطار پخته می گردد و هواداران بسیاری دارد. این غذا ترکیبی از گوشت، غلات و حبوبات است که با پیاز داغ نیز تزیین می گردد. یکی دیگر از مواد غذایی پرمصرف در ماه رمضان در کرمانشاه روغن حیوانی کرمانشاهی است که مردم منطقه اعتقاد دارند استفاده از آن در غذا های سحری سبب می گردد که روزه داران احساس گرسنگی کمتری نمایند. خاصیت مقوی بودن این روغن سبب شده در دیگر نقاط ایران نیز در غذا های سحری از روغن کرمانشاهی استفاده گردد.

حلوازرده

خوراکی هایی که در همدان در ماه رمضان استفاده می گردد، نان کماج معروف و حلوازرده رنگین مخصوص این شهر است. در این شهر خوردنی های دیگری مانند انگشت پیچ و نان روغنی در ماه رمضان پخت می گردد.

دیماج

مردم قزوین در ماه رمضان غذا های خاص خود مثل انواع آش و دیگر غذا ها را پخت و صرف می نمایند. اما معروف ترین غذای قزوین در ماه رمضان دیماج است که در کنار دیگر غذا ها بر سر سفره افطار، مورد استفاده قرار می گیرد و مخصوص این شهر است.

لگیمات و فلافل

اهواز نیز نیز مانند سایرشهر های ایران در ماه رمضان، غذا های مخصوص خود را دارد. عرب های خوزستان سمبوسه، هریس و تشریه و محلبی را به عنوان غذای افطار پخت می نمایند. سمبوسه را همواره می توان در هر کوی و برزن استان خوزستان مشاهده کرد. اما خوراکی مطرح در ماه رمضان که محلی این منطقه است لگیمات است که نوعی شیرینی شبیه زولبیا و بامیه است که با قهوه تلخ صرف می گردد. این شیرینی بیشتر در بازار های عربی اهواز و سایر شهر های خوزستان عرضه می گردد. فلافل و بامیه را به طور رایج می توان جزو غذا های افطاری این منطقه به حساب آورد.

نان تموشی و قلیه ماهی

در بندرعباس نیز نان های محلی و انواع شیرینی پخت می گردد. نان ریخته را می توان یکی از نان های مهم در استان هرمزگان دانست. خرما روغنی، آش های محلی، هلیم و حریصه و قلیه ماهی مهم ترین غذا های مردم این شهر در ماه رمضان است. نان تموشی (توی مشتی) یکی دیگر از نان های خوش طعم و سنتی اهالی هرمزگان است که بسیار مورد توجه گردشگر های این منطقه است.

آش شله قلمکار

از غذا های سنتی اصفهان بر سر سفره افطار می توان به آش شله قلمکار، حلیم بادمجان و شله زرد اشاره نمود؛ که معروف ترین آن ها همان آش شله قلمکار است. دیزی تنوری و خورش چغندر نیز از غذا های رایج در سفره های سحر و افطار مردم کاشان است.

آش بی بی سه شنبه

در اراک و دیگر شهر های استان مرکزی نیز نان فطیر، آش بی بی سه شنبه، حلیم و ترحلوا را می توان از غذا هایی نامید که در ماه رمضان به صورت سنتی پخت می شوند.

ترحلوا و آش سبزی

در جای جای استان فارس نیز غذا های محلی بسیاری در ماه رمضان پخته و مورد استفاده قرار می گیرد. در شیراز نیز که از شهر های سنتی ایران محسوب می گردد غذا های متنوع بسیاری بر سر سفره های افطار دیده می گردد. کلم پلو شیرازی و آش سبزی شیراز از متداول ترین افطاری های شیرازی ها است؛ ترحلوای شیراز نیز که معمولا برای افطار سرو می گردد، یکی از دسر های پرطرفدار این منطقه است. یکی از غذا های معروفی که در استان فارس و در شهر کازرون بر سر سفره های افطار دیده می گردد، آش کازرونی است.

آش رشته و کاکولی

در شهرکرد نیز انواع آش و سوپ و غذا های مختلف برای افطاری ماه رمضان استفاده می گردد. آش رشته و هلیم از جمله غذا های ماه رمضان در این منطقه هستند. کباب بختیاری از غذا های سنتی و مخصوص است که در گذشته بیشتر بر سر سفره های افطاری در منازل این منطقه دیده می شد. مهم ترین نانی که در این منطقه در ماه رمضان پخت می گردد، نانی شیرین با عنوان کاکولی است که جنبه ای متبرکانه دارد و در گذشته پخت شده و بین روزه داران تقسیم می شد. در بعضی جا های استان، این نان در روز های 27ام ماه رمضان پخته و تقسیم می شد. این سنت امروزه در بعضی روستا ها به اندازه کم رایج است. امروزه این نان بیشتر در نمایشگاه های محلی این منطقه ارائه می گردد.

آش بت ماش

زاهدان دارای غذا های محلی بسیاری است که مطابق با آداب و رسوم و اقلیم منطقه هستند. اما از مهم ترین غذا هایی که در ماه رمضان در این استان پخت می گردد، بت ماش را می توان نام برد که از برنج، روغن و ماش تشکیل شده است و معمولا با ترشی سرو می گردد و برای افطار در این منطقه و بعضی دیگر از شهر های استان سیستان و بلوچستان استفاده می گردد.

آش بلغورشیر

از غذا هایی که در ماه رمضان به عنوان پیش غذایی معروف در سفره های افطاری مشهد و شهر های دیگر این منطقه، دیده می گردد آش بلغور شیر است. شله مشهدی و دیزی از دیگر غذا های مشهد در ماه رمضان است.

منبع: ایسکا نیوز