معرفی گنه گنه و خواص درمانی آن - اخبار مشروح

نویسنده: صمصام صانعی

درخت گنه گنه گونه های مختلفی دارد. در اینجا به نام علمی و مشخصات مربوط به یک گونه از آنها که نسبت به دیگر گونه ها مرغوبتر می باشد و خواص دارویی هم دارد اشاره شده است.

نام علمی درخت گنه گنه:

Cinchona officinalis L.، نام فرانسه Quinquina و نام انگلیسی آن Cinchona tree می باشد.

تیره گیاه:

روناس Rubiaceae

نوع گیاه:

درخت

مشخصات ظاهری:

درختی است همواره سبز و ناخزان به ارتفاع حدود 15 متر، پوست تنه درخت خاکستری و برگ های آن متقابل و سبزِ براق می باشند. در انتهای شاخه، گل دهنده، گل آذین و گلبرگ های آن زرد، سبز و گاهی قرمز هستند. میوه اش کوچک، صاف و تقریباً دارای کرک های تنک می باشد. پوست تنه درخت که به شکل لوله های نازکی به طول 30 تا 50 سانتی متر و ضخامت 1 الی 4 میلی متر می باشد خواص دارویی دارد.

بیشتر بخوانید: گنه گنه پروییCinchona off. (China)

طبیعت:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن گرم و خشک است.

رویش جغرافیایی:

این درخت در نواحی گرمسیری و کوهستانی آمریکای جنوبی بخصوص پرو کاشته می گردد. در هندوستان، جاوه و بخش هایی از آفریقا هم انتشار دارد. این درخت در ایران نمی روید و محصول آن که پودر گنه گنه می باشد و در طب سنتی و صنایع مختلف دیگر بکار می رود، وارداتی است.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در درخت:

آلکالوئید کی نین و غیره در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

پوست درخت گنه گنه.

نحوه مصرف:

معمولاً به صورت پودر شده استفاده می نمایند.

خواص درمانی:

ضد مالاریا، مقوی، اشتهاآور، ضد اسپاسم، قبض نماینده، ضد باکتری، آسان نماینده هضم غذا، افزاینده ترشحات معده، کندنماینده و تنظیم نماینده ضربان قلب می باشد. در استعمال خارجی هم مخلوط شده آن با روغن بادام تلخ مسکن درد عضلات و مفاصل است.

منبع مقاله :

صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.

منبع: راسخون