آدامس عصر حجر کشف شده، اطلاعات مهمی درباره تکامل انسان و میکروبیوم روایت می کند - اخبار مشروح

محققان تاریخ شناسی پیروز شدند یک آدامس یا ماده جویدنی شبیه به آدامس در یک تکه چوب برسند که قدمتی 5700 ساله دارد و شامل بزاق دهان انسانی است که 3700 سال پیش از میلاد مسیح زندگی کرده است. دی ان دی درون این بزاق دهان برای محققان اهمیت دارد.

عکس این آدامس که در تاریخ نادر است؛ در نشریه Nature Communications منتشر شده است و به عنوان اولین سند غیر انسانی برای دستیابی به برخی اطلاعات بشر عصر حجر استفاده می گردد.

این محققان تا کنون اطلاعات بسیار جالب و ارزشمندی از این آدامس بیرون کشیدند. این آدامس مربوط به دختری است که لولا (Lola) نام گرفته و احتمالا در جزیره ای واقع در دریای بالتیک حدود 3700 سال پیش از میلاد مسیح زندگی می کرده است.

عکسی از ماده جویدنی آدامس مانند لولا را در زیر مشاهده می کنید:

بدون او نمی توانسته لاکتوز را تحمل کند و احتمالا از بیماری لثه رنج برده است. آخرین وعده غذایی او یک اردک به همراه فندق بوده به عنوان شام بوده و همانند بسیاری از شکارچیان اروپایی باستانی دارای پوست صورت تیره با چشمانی آبی رنگ است.

میکروبیوم های انسانی

اگرچه این اطلاعات بسیار پر اهمیت هستند ولی هنوز سوال هایی مطرح است که نمی گردد برایشان پاسخی پیدا کرد. اینکه لولا چه مدت زندگی کرده و چه زمانی و در کجا فوت کرده است.

محققان توانستند به گیاهان و حیواناتی که او به تازگی مصرف کرده؛ برسند و همین طور میکروب های بی شماری که در داخل دهان او زندگی کردند. یعنی به غیر از داستان ژنتیک خود لولا می توان به دی ان ای بسیاری از میکروب های آن زمان رسید که میکروبیوم دهانی شناخته می گردد.

هانز شرودر، استادیار ژنتیک تکاملی دانشگاه Globe Institute کوپنهاگ می گوید: اولین باری است که ژن کامل یک انسان باستانی را از چیزی به جز استخوان به دست می آوریم. آنچه درباره این کشف تازه بسیار اهمیت دارد و کار را هیجان انگیز می کند؛ به دست آوردن دی ان ای های میکروبی است.

هنوز درک علمی زیادی از میکروبیوم های انسانی وجود ندارد و این فرصت بسیار خوبی است تا محققان بررسی کنند میکروبیوم ها چه نقشی در سلامتی انسان دارند و تغییرات میکروبیوم ها چه تاثیراتی خواهد داشت. مثلا، چگونه یک حساسیت را به عفونت و بعد بیماری قلبی و حتی تغییرات رفتاری تبدیل می کنند.

شرودر می گوید دانشمندان با در دست داشتن دی ان ای انسان و میکروبیوم ها می توانند درک کنند چگونه میکروبیوم انسان ها با گذشته زمان تکامل پیدا کرده است. به طور ساده تر، چگونه تغییر رژیم غذایی انسان ها در هزاران سال پیش از شکار به کشاورزی، باعث بهتر یا بدتر شدن میکروبیوم ها شده است.

آدامس عصر حجر

موم درختان غان یا توس ماده ای چسبناک است که از گرم کردن پوست این درختان به دست می آید. می دانیم حداقل از 750 هزار سال تا 125 هزار سال پیش از این ماده برای بستن بستن تیغه های سنگی به یکدیگر در اروپا استفاده شده است.

در بسیاری از مراکز باستانی که ابزارلات ساخته شده است؛ آثاری از موم درخت توس مشاهده می گردد که غالبا هم نشانه هایی از دندان های انسان ها دارند. به نظر می رسد مردم آن دوران، برای استفاده از موم غان ابتدا با دندان آن را نرم و بعد استفاده کردند. البته، پوست این درخت خواص ضدعفونی و دارویی هم دارد.

گاهی اوقات موم هایی که جویده شدند؛ تنها آثاری از زندگی انسان ها در یک منطقه برای باستان شناسان هستند. مدت ها است که دانشمندان می خواهند از روی همین موم های غان جویده شده به اطلاعات مفیدی درباره زندگی بشر آن دوران برسند. سال ها است دنبال DNA انسان هستند و به همین خاطر به آدامس های عصر حجری معروف شدند.

در اوایل سال جاری، در محل حفاری های سی سال پیش منطقه Huseby Klev سوئد یک مودم غان جویده شده کامل کشف شد که دارای یک دی ان ای انسان نیز بود. قدمت این آدامس به 5700 سال پیش و دوره نوسنگی در دانمارک برمی گردد.

در ژنتیک لولا هیچ نشانه ای از محصولات یا جمعیت های کشاورزی نیست. در آن دوره، برخی از شکارچیان بین النهرین به سوی کشاورزی رو آورده و کم کم شمال اروپا نیز داشت به این صنعت کوچ می کرد. ژن لولا نشان می دهد با وجود فراگیر شدن صنعت کشاورزی در دوران نوسنگی ولی باز هم برخی از جمعیت های شکارچیان به راه خود ادامه دادند.

ژنتیک لولا نشان می دهد جزو گروه های lactose intolerant یا عدم توانایی هضم لاکتوز بوده است. این موضوع، تئوری های پیشین را درباره اروپاییان تایید می کند که ابتدا همگی lactose intolerant بودند و بعد با مصرف شیر حیوانات کم کم نستب به این ماده سازگاری پیدا کردند.

غالب میکروب هایی هم که از آدامس لولا بیرون کشیده شدند؛ میکروب های معمول دهان و دستگاه تنفسی هستند. البته، میکروب های نادری هم کشف شده که نشان می دهند لولا از بیماری ذات الریه رنج می برده است.

منبع