جذب 450 میلیارد دلار سرمایه و شکاف عظیم در تحریم های آمریکا ، هدف غرب از وحشت افکنی در توافق ایران و چین چیست؟ خبرنگاران - اخبار مشروح

گروه اقتصادی خبرنگاران، تفاهم نامه ایران وچین به یکی از نگرانی ها و دغدغه جهانی غرب تبدیل شده در حالی که انعقاد قرارداد های دو یا چند جانبه در سطح بین المللی امری عادی و همیشگی است که کشور ها از آن استقبال به عمل می آورند، اما این موضوع در عین عادی بودن آن بنحوی اطلاع رسانی و دنبال می گردد که گویا قرار است ایران دو دستی به چین تحویل داده گردد و به غیر از منفعت یک طرفه چین، هیچ منفعتی برای ملت ایران در نظر گرفته نشده است. رسانه های غربی و حامیان داخلی آن ها در برابر این تفاهم نامه چنان موضع گیری نموده اند و مردم را به اعتراض حتی از نوع خیابانی نسبت به حاکمیت فرا می خوانند که گویی خود با چین قرار دادی ندارند و تعاملات و تبادلات تجاری با چین ندارند. خبرنگار اقتصادی خبرنگاران پیرامون این موضوع با محمد حسن قدیری ابیانه؛ سفیر سابق ایران در استرالیا و مکزیک و کارشناس مسائل بین الملل چند پرسش مطرح نموده که در ادامه آمده است.

کارشناس مسائل بین الملل و استراتژیست درباره قرار داد ایران و چین گفت: تفاهم نامه ایران و چین متأسفانه سال ها با تأخیر انجام شد، به این دلیل که دولت غربگرای ایران تمام هم و غم خود را صزغ مذاکره با آمریکا و اروپا کرد، لذا زمان زیادی را برای امضای این تفاهم نامه تلف کرد، این در حالی است که تفاهم نامه اقتصادی بین ایران و چین در ظرف 25 سال منجر به جذب 450 میلیارد دلار سرمایه می گردد، موضوعی که همه دولت ها به دنبال تحقق چنین سرمایه گذاری هستند.

وی در ادامه بیان داشت: اتفاقاً امریکا نه تنها حاضر به سرمایه گذاری در ایران نشد، بلکه مانع هر گونه سرمایه گذاری کسانی که مایل به سرمایه گذاری در ایران بودند شد و برای آن ها جریمه های سنگینی معین نموده است.

سفیر سابق ایران در استرالیا و مکزیک در این باره توضیح داد: این در حالی است که آمریکا و اروپا همیشه به شدت به دنبال جذب سرمایه گذاری سایر کشور ها در کشور خود بوده و هستند، بخصوص جذب سرمایه از چین، با توجه به اینکه آمریکا کشور بدهکاری در عرصه جهانی است، بنحوی که بیش از 7 تریلیون دلار یعنی بیش از 7 هزار میلیارد دلار به کشور های جهان بدهکار است جالب است که بدانیم بیش از هزار میلیارد دلار از بدهی های آمریکا، بدهی به چین است علاوه بر آن چین در آمریکا و در کشور های اروپایی سرمایه گذاری های سنگینی از همین نوع سرمایه گذاری که قرار است در ایران انجام دهد، نموده است.

تحلیل گر مسائل سیاست بین الملل خاطر نشان کرد: البته آنچه که بین ایران و چین به امضاء رسیده، فقط یک تفاهمنامه است، یعنی بر سر موضوع سرمایه گذاری تفاهم شده است، بنابراین هم چین از این تفاهم سود می برد و هم ایران. چین کشور رو به رشدی با یک میلیارد و سیصد میلیون جمعیت است که فقط حدود 300 میلیون نیروی فراوریی دارد، اقتصاد چین به شدت در حال رشد است به نحوی که اقتصاد این کشور از اقتصاد آمریکا پیشی گرفته، لذا آمریکایی ها نگران رشد و رجحان اقتصادی چین در سطح جهان هستند، لذا نمی توانند هم چنان اقتصاد اول جهان باقی بمانند به تبع این موضوع، به دنبال جلوگیری از رشد اقتصادی چین هستند.

محمد حسن قدیری ابیانه درباره رابطه متقابل و احتیاج های اقتصادی دو کشور ایران و چین به یکدیگر گفت: چین برای توسعه اقتصادی، احتیاجمند خرید نفت و گاز است و احتیاج خود را به نفت و گاز از کشورهایی، چون عربستان، کویت، قطر امارات، ایران و روسیه تامین می نماید. از سوی دیگر کشور چین برای تضمین تامین سوخت مورد احتیاج خود نمی تواند به کشور های عربی تحت سلطه آمریکا اتکا کند، به این خاطر که اگر امریکا به عربستان، کویت، قطر و امارات دستور عدم فروش نفت به چین را صادر کند، این کشور ها از آمریکا تبعیت می نمایند و نفتی به چین نمی فروشند، آن موقع چین دچار بحران عظیمی می گردد، از سوی دیگر همه کشور های جهان به دشمنی های آمریکا با چین اذعان دارند، لذا چین برای تضمین صادرات نفت کشور خود، معامله و تفاهم با ایران را برای خود یک امکان عظیم می داند چرا که مطمئن است ایران تحت امر آمریکا نیست و به خاطر خواست آمریکا صادرات نفت را به چین قطع نخواهد کرد.

سفیر سابق ایران در استرالیا گفت: لذا چین از تفاهم با ایران و انعقاد یک قرار داد دو جانبه منتفع می گردد، همچنان ما نیز از این قرار داد منتفع می شویم. قطعا ما به خاطر منافع ایران با چین یا کشور های دیگر قرارداد می بندیم، بدیهی است هر کشوری به دنبال منافع خود است، اما باید مراقب باشیم که در تمام قرارداد های دو یا چند جانبه منافع کشور لحاظ گردد و در این موارد اشتباهی صورت نگیرد. هرگز نباید فکر کنیم چین این تفاهم نامه را به خاطر یاری به ما منعقد نموده، بلکه چین به دلیل تامین احتیاج خود این کار را نموده است، ما نیز به دلیل یاری به چین چنین قرار دادی را امضاء نکردیم، بلکه به خاطر منافع ایران چنین تفاهم نامه ای را امضاء می کنیم.

وی در باره مزایای این تفاهم نامه بیان داشت:مثلا اگر چین در پتروشیمی ما سرمایه گذاری کند، خوب است، چرا که همیشه یکی از خواسته های ما این بوده که ما به جای صادرات نفت خام، فرآورده ها را صادر کنیم. ساخت پالایشگاه و پتروشیمی ها احتیاجمند سرمایه است و با توجه به اینکه در زمینه سرمایه گذاری محدود هستیم، لذا احتیاجمند سرمایه گذاری خارجی هستیم و از این موضوع باید استقبال به عمل بیاوریم، اما غربی ها حاضر به سرمایه گذاری در ایران نیستند، در حالی که چین حاضر به سرمایه گذاری شده است.

سفیر سابق ایران در مکزیک ادامه داد: قطعا معقول نیست، چون غربی ها مایل به سرمایه گذاری در ایران نیستند، از چین هم سرمایه نپذیریم! به هر حال وقتی قرار است مثلا چین در یک پروژه پتروشیمی سرمایه گذاری کند، در اینجای کار، باید دقت کنیم که سرمایه گذاری اجرا شده چه مدت طول می کشد و چه مبلغی برای ما منفعت خواهد داشت. اصل و سود سرمایه گذاری چین به چه صورتی بازپرداخت می گردد؟ قطعا این موارد، مسائل مهمی است که باید بدان توجه کرد و جزء به جزء قرار داد را مورد توجه و دقت قرار داد تا مبادا قراردادی به امضاء برسد که به زیان ما باشد.

قدیری ابیانه شرح داد: مثلا ما با شرکت توتال فرانسه قرار داد بستیم، توتال تحت فشار آمریکا زیر بار قرار داد زد، اطلاعات ما را گرفت و به رقبای ما داد. قرار بود در چاه های نفت مشترک سرمایه گذاری گردد، ان ها مطالعات خود را انجام دادند، آن طرف آب رفتند و این موضوع را به نفع کشور های دیگر و به ضرر ایران آن هم به خواست کشور آمریکا انجام دادند، اینجاست که باید دقت کنیم و کوشش کنیم سرمایه گذاری ها در فعالیت هایی صورت بگیرد که از محل پروژه و سود حاصل از پروژه اصل سرمایه و سود معقول چین باز پرداخت گردد.

محمد حسن قدیری ابیانه خاطر نشان کرد: از این منظر توافقنامه بین ایران و چین بسیار ارزشمند است، البته غربی ها از این قضیه عصبانی شدند، چرا که قرار داد ایران و چین شکاف عظیمی بین تحریم های آمریکا علیه ایران انداخته است. بخش عظیمی از تحریم های ایران، مساله فروش و صادرات نفت است، هر چند چین تا قبل از قرداد کنونی از ما نفت می خرید، اما به دلیل ارتباط تجاری با آمریکا ملاحظاتی درباره تحریم ها را رعایت می کرد، اما در حال حاضر که آمریکایی ها، چین را در عرصه های مختلف تحریم و تهدید نموده اند، چین به این نتیجه رسیده که ملاحظات را باید کنار بگذارد، لذا ما از فرصت پیش آمده باید استفاده کنیم، در کنار تفاهم نامه 25 ساله که انشالله در ابعاد مختلف در آینده اجرا می گردد، البته عملاً در دولت بعدی اجرا می گردد، بین کشور های متعددی که توسط آمریکا تحریم شدند با توجه به این قرارداد، موج همکاری ایجاد شده تا با همکاری با هم تحریم ها را بی اثر نمایند و ما از این فرصت باید به درستی به نفع خود استفاده کنیم.

کارشناس مسائل سیاست بین الملل و استراتژیست گفت: یکی از تحریم های آمریکا، تحریم های بانکی و اقتصادی است تا ایران و کشور های تحت تحریم خود از دلار استفاده نکند با توجه به اینکه دلار در عرصه بین الملل معامله و تبادل می گردد، کشور هایی که تحریم اقتصادی شده اند به دنبال این هستند تا از وابستگی به دلار رهایی پیدا نمایند، لذا رو به توافقات دو یا چند جانبه با پول های ملی خود آورده اند، مثلا این موضوع بین روسیه و چین اجرا شده و سالانه بیش از 100 میلیارد دلار بین چین و روسیه تجارت اجرا شده که در حال حاضر با پول های ملی این کشور ها انجام می گردد. این مساله به ایجاد موج دلار زدایی از ارتباطات تجاری جهان دامن زده چرا که آمریکا با سیاست های تحریم اقتصادی و با سوء استفاده از دلار منجر به از دست دادن کشور ها را تحت فشار قرار می دهد، لذا اهمیت و نقش دلار در سطح جهانی کاهش یافته است. حتی بعضی از دانشمندان پیش بینی نموده اند که ارزش دلار به یک سوم برسد. در ایامی که آمریکا به شدت با کسری بودجه روبرو است، سالانه 4 تریلیون دلار، بانک مرکزی آمریکا مرتبا در حال چاپ دلار است در حقیقت مشکل خود را با انتقال مشکل و تورم به سایر کشور ها حل می نماید، لذا بسیاری از کشور ها به دلیل همین موضوع بر آن هستند تا ذخایر ارزی خود را از دلار به سایر ارز ها از جمله یورو و طلا تبدیل نمایند.

سفیر سابق ایران در استرالیا و مکزیک در این باره شرح داد: بنده بر این باورم که فروپاشی دلار به عنوان ارز جهانی دور از انتظار نیست و اگر چنین اتفاقی بیفتد، این اتفاق از منفجر شدن چندین بمب اتم در آمریکا برای این کشور خسارت بار تر است، و البته برای اقتصاد جهان مطلوب، لذا باید کوشش کنیم اگر ذخیره ارزی دلاری داریم آن را با طلا یا سایر ارز ها جایگزین کنیم تا از بابت سقوط دلار ضرر نکنیم ضمن اینکه به سقوط دلار هم سرعت بیشتری بدهیم. به هر حال تفاهم نامه بین ایران و چین توافق بسیار خوبی است، چرا که در حال حاضر چین در آمریکا بیش از 2 هزار میلیارد دلار سرمایه گذاری نموده و کماکان آمریکا خواهان سرمایه گذاری چین در آمریکاست، همچنین و کشور های مختلف برای سرمایه گذاری چین در کشور های خود کوشش می نمایند و خود تحلیلگران آمریکایی نیز تفاهم نامه 25 ساله بین ایران و چین را با 450 میلیارد دلار سرمایه گذاری، لطمه عظیمی به تحریم های آمریکا عنوان می نمایند، البته اگر بتوانیم حجم 450 میلیارد دلار را با تفاهم نامه های دیگری به 1000 میلیارد دلار برسانیم، به نفع ماست، البته همزمان باید کوشش کنیم سایر کشور ها را به سرمایه گذاری در ایران ترغیب کنیم، مطابق با منافع کشور، از هدر رفتن سرمایه های خود جلوگیری کنیم تا سرمایه ها به سمت فراوری و فعالیت های مولد سوق داده گردد و اقتصاد رشد و رونق قابل توجهی داشته باشد.