برای پیشگیری از بحران غذایی بعدی همین حالا باید دست به کار شد

به گزارش اخبار مشروح، بر اساس یک برآورد تعداد کسانی که در گرسنگی مفرط به سر می برند در سال گذشته 130 میلیون نفر افزایش یافته و به 800 میلیون نفر یعنی حدود هشت برابر مجموع جان باختگان از کووید 19 تا این تاریخ رسیده است.

برای پیشگیری از بحران غذایی بعدی همین حالا باید دست به کار شد

به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرنگاران، آمیزه زهرآگین تغییرات اقلیمی، کشمکش های سیاسی و کووید 19 با شدت در حال نشان دادن خود در فقیرترین و آسیب پذیرترین کشور های جهان است. به این دلیل در سال 2020 در سطح جهان تعداد بی سابقه 235 میلیون نفر به کمک ها و حفاظت های بشردوستانه نیاز خواهند داشت که افزایشی 40 درصدی به نسبت سال پیش محسوب می شود.

انسان به سختی می تواند چنین اعداد و ارقامی را از سر بیرون کند. اما پشت این آمار جان های بسکمک قرار گرفته است که تک تک آن ها انسان هستند. اثراث ثانویه این همه گیری - نه خود ویروس کرونا- می تواند بیشترین آسیب را به آسیب پذیرترین انسان ها وارد آورد؛ و همه گیری گرسنگی که همه گیری کووید 19 جرقه زده، این تهدید را در خود دارد که به بزرگ ترین قاتل انسان ها تبدیل شود.

بر اساس یک برآورد تعداد کسانی که در گرسنگی مفرط به سر می برند در سال گذشته 130 میلیون نفر افزایش یافته و به 800 میلیون نفر یعنی حدود هشت برابر مجموع جان باختگان از کووید 19 تا این تاریخ رسیده است.

کشور هایی که از این درگیری ها و تغییرات اقلیمی متاثر شده اند به طور خاص در برابر ناامنی غذایی آسیب پذیرند. شکم های خالی می تواند چند نسل کامل را به مخاطره بیندازد.

بعلاوه با توجه به اینکه تلاش ها برای محافظت از مردم و اقتصاد در برابر این همه گیری بودجه های دولتی را می بلعند، شبح قحطی های متعدد در حال پدیدار شدن است. در شرایط فعلی تلاش برای قبولاندن اینکه برای کمک به پیشگیری از این بلایا به یک همبستگی بین المللی نیاز است بسیار سخت به نظر می رسد. اما پیشگیری از قحطی و ناامنی غذایی یک سرمایه گذاری هوشمندانه برای همگان است.

با این حال ما باید مطمئن شویم که از هر دلاری که خرج می کنیم بیشترین ثمره ممکن را به دست بیاوریم. به همین دلیل است که هر چه پیشتر می رویم، سازمان ملل و بانک جهانی بیشتر روی یک رویکرد پیش بینانه برای رفع نیاز های بشردوستانه سرمایه گذاری می کنند. اکنون از هر زمان دیگری روشن تر شده که اقدام زودهنگام برای رسیدگی به نیاز های بشردوستانه پیش از فرارسیدن یک بحران، کارآمدی بیشتری دارد و بیشتر موجب حفظ کرامت انسان ها می شود و به صرفه تر از این است که منتظر از راه رسیدن فاجعه بمانیم. چنین رویکردی از دستاورد های توسعه که به سختی حاصل شده نیز بهتر صیانت می کند.

برای مثال سال گذشته در بنگلادش سازمان ملل و صلیب سرخ/ هلال احمر پول نقد در اختیار افراد آسیب پذیر قرار دادند تا خودشان بتوانند قبل از فرارسیدن سیلاب، دام هایشان را از گزند احتمالی دور کنند. این اقدام نصف هزینه جمع آوری تک تک دام ها بعد از وقوع سیلاب هزینه برداشت و بیشتر کمک حال مردم بود.

ما در حال به کار بستن رویکرد پیش بینانه مشابهی در قبال همه گیری فزاینده گرسنگی هستیم تا پیش از آنکه شرایط های اضطراری مواد غذایی موجود به قحطی های تمام عیار تبدیل شوند، اقدامات لازم را به عمل آوریم. این فرایند شامل رسیدگی به عوامل دراز مدت ناامنی غذایی- از جمله آسیب پذیری در برابر آب و هوای نامساعد و آفات، درآمد های پایین، زنجیره های ارزش شکننده و کشمکش ها- به منظور پیشگیری از وقوع بحرانی جدید می شود.

در راستای این هدف مجمع توسعه بین المللی (صندوق بانک جهانی برای فقیرترین کشورها) متعهد به پرداخت 5.3 میلیارد دلار بابت ناامنی غذایی در شش ماهه بین آوریل تا اکتبر 2020 شده بود. این مبلغ صرف ترکیبی از واکنش های کوتاه مدت نسبت به کووید 19 و سرمایه گذاری ها برای حل دلایل دراز مدت تر ناامنی غذایی شد.

در بنگلادش بانک جهانی منابع را از یک پروژه موجود به سمت از جمله پرداخت وجوه نقدی به 620 هزار لبنیاتی در مقیاس کوچک و خانوار های مرغدار- کشاورز هدایت کرد. در هائیتی که انتظار می رفت وجوه ارسالی کارگران از خارج در نتیجه همه گیری کاهش پیدا کند، مجمع توسعه بین المللی بذر و کود لازم را برای تضمین برداشت محصول در آینده در اختیار کشاورزان قرار داد و از امور آبکمک کوچکی که ترمیم پذیری دراز مدت را افزایش می داد پشتیبانی کرد. بعلاوه این مجمع با گسترش دادن دامنه پنجره واکنش بحران خود 500 میلیون دلار را به بودجه اختصاص یافته شده به واکنش ها در طول مراحل اولیه بحران های امنیت غذایی به کندی در حال شکل گیری و شیوع بیماری ها اضافه کرد.

به همین ترتیب در ژوئن 2020 صندوق مرکزی واکنش اضطراری سازمان ملل، بودجه لازم را برای دورکردن یک بحران غذایی در سومالی تامین کرده است. اقدام پیشدستانه در مقابله با تهدید سه گانه هجوم ملخ ها، سیل ها و کووید 19، خطر شیوع بیماری ها را کاهش داده است. سازمان ملل با به روزرسانی زودهنگام چاه ها از بروز اختلافات مرتبط با منابع آب جلوگیری کرده، دام ها را سالم تر نگه داشته، کمک های مالی به خانواده ها را افزایش داده، سلامت روانی را تقویت کرده و از بی جا شدن گسترده جمعیت ها پیشگیری کرده است.

ساخت واکسن های موثر کووید 19 به این معناست که احتمالا جهان به زودی اندک اندک نوری را در انتهای تونل این همه گیری خواهد دید. اما برای بسکمک از آسیب پذیرترین کشور ها این بحران عمیق بوده و اثرات دیرپای بعدی بر درآمدها، سلامت، تغذیه، تحصیلات و کل اقتصاد آن ها باقی خواهد گذاشت.

اقدام سریع می تواند درد و رنج بهبودی از این بحران را کمتر کند. ما امروز باید بر زیرنظر دریافت خطرات و عوامل تشدید کننده این خطرات و نیز بر اقدام زودهنگام موثر و سرمایه گذاری دراز مدت برای اجتناب از هزینه های بسیار بیشتر در آینده تمرکز کنیم.

اکنون که زنگ های خطر به صدا درآمده اند، اقدام به موقع و فوری راهبردی هوشمندانه، اخلاقی و کم هزینه تر است. ما با همکاری با هم برای نجات جان انسان ها و دگرگون کردن شرایط زندگی آنها، می توانیم آسیب پذیرترین مردم جهان را از گرسنگی و ناامنی فلج کننده رها کنیم و شالوده های آینده ای بهتر را برای همگان پی بریزیم.

نویسنده: مارک لاوکوک (Mark Lowcock) معاون دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستانه

منبع: https://b2n.ir/715294

منبع: فارس

منبع: خبرگزاری دانشجو
انتشار: 25 اسفند 1399 بروزرسانی: 25 اسفند 1399 گردآورنده: spikenews.ir شناسه مطلب: 947

به "برای پیشگیری از بحران غذایی بعدی همین حالا باید دست به کار شد" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "برای پیشگیری از بحران غذایی بعدی همین حالا باید دست به کار شد"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید