بازسازی منزل: هدف اصلی بازسازی باید احترام به بازی اصلی باشد - اخبار مشروح

جهت دریافت خدمات بازسازی منزل با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. از طراحی پلن بازسازی تا اجرای جز به جز بازسازی منزل، ویلا و ساختمان اداری تخصص ماست.

بسیاری از افراد صبر کردند تا ببینند چه تفاوتی میان نسخه های مختلف این بازی وجود دارد. برای مثال اینکه نسخه ایکس باکس با پلی استیشن تفاوت خاصی دارد یا نه. این سه بازی که برای کنسول های نسل تازه ریمستر شدند در زمان خود بازی های بسیار مهمی بودند. به این معنا که افراد زیادی مشتاق بودند تا دوباره این شاهکارها را تجربه نمایند.

چند روز پس از عرضه رسمی GTA تریلوجی معلوم شد که افرادی که آن را خریداری نکردند کار اشتباهی نکردند! عرضه GTA تریلوجی دقیقا مانند چیزی بود که در سایبرپانک 2077 شاهد بودیم. یک بازی که به شدت مورد انتظار بوده اما عرضه ای بسیار بد و ناقص داشته است. این مسائل در حدی بودند که غیرممکن است کمپانی سازنده متوجه آن نشده باشد. پس این طور که به نظر می رسد راکستار، کمپانی سازنده این بازی، اهمیتی به این مسائل نداده است. با وجود اینکه بسیاری از افراد آن را پیش خرید نموده بودند.

در بسیاری از موارد شرایط GTA تریلوجی از سایبرپانک بهتر است، با این حال در موارد زیادی هم اصلا قابل بخشش نیست!

سایبرپانک به علت اهداف بلندپروازانه ای که داشت به زماین خورد. این در حالی است که GTA تریلوجی یک نسخه ریمستر است و عملا چیز تازهی به بازی اضافه نشده است. در اصل نسخه ریمستر یعنی کاری نمایند که یک بازی برای کنسول پلی استیشن 2 بتواند راحت روی پلی استیشن 5 اجرا گردد. اگر تفاوت قدرت این دو کنسول برایتان مهم است، پلی استیشن 5 حدود 1700 برابر قدرت بیشتری از نظر گرافیکی نسبت به پلی استیشن 2 دارد.

ایرادات این بازی بسیار هستند و متون و ویدیوهای زیادی درباره تک تک آن ها منتشر شده است. پس اینکه بخواهیم درباره مسائل GTA تریلوجی صحبت کنیم تکرار مکررات است. موضوعی که مهم است درباره آن صحبت کنیم این است که مسائل GTA تریلوجی چه معنایی دارد و چه اثری روی جهانی بازی های ویدیویی دارد. اینکه چگونه ما با بازی های قدیمی و تاریخ بازی های ویدیویی برخورد کنیم.

اگر مسائل GTA تریلوجی را کنار بگذاریم، حرکت راکستار یک کار مثبت بوده است. با وجود اینکه این کار را بسیار بد انجام داده است. اینکه بازی های قدیمی را در جایی نگه داریم مثل موزه بسیار مهم است. حال می خواهد مجازی باشد یا حقیقی. با این حال نکته مهم اینجاست که دسترسی به این عناوین قدیمی در چه حد خواهد بود؟

هدف اصلی این است که به روزرسانی بازی های دوران پلی استیشن 2 تا در دسترس بسیاری از کاربران تازه قرار بگیرد. در حالی که میلیون ها نسخه از این بازی ها در جهان وجود دارد، با پیشرفت تکنولوژی دسترسی بسیاری از افراد به خصوص نسل تازه گیمرها به این موارد کمتر می گردد. به علت اینکه بیشتر افراد نمی توانند آن را روی کنسول خود اجرا نمایند. اینکه یک کاربر بتواند نگاهی به تاریخ بازی های ویدیویی داشته باشد بدون آنکه بخواهد سخت افزار قدیمی بخرد یا از شبیه ساز (امولاتور) استفاده کند بسیار مهم است. اینکه شرکت ها بتوانند عناوین مهمی مثل GTA 3 را برای نسل تازه به روزرسانی نمایند بسیار خوب است.

مشکل اصلی اینجاست که راکستار در زمان عرضه تصمیماتی گرفت که روی این دیدگاه مثبت تأثیر زیادی داشت. به این معنا که حتی اگر ریمستر GTA تریلوجی خوب هم بود باز هم این دیدگاه لکه دار می شد.

اولین تصمیم اشتباه حذف نسخه های اصلی از فروشگاه ها بود. این دقیقا حس اجبار را به کاربر القا می کرد که خوشبختانه بازی های قدیمی دوباره با فروشگاه ها بازگشتند. تصمیم اشتباه دوم، جلوگیری از فعالیت افرادی بود که در زمینه ماد برای بازی های قدیمی کار می کردند. این افراد در کوشش بودند تا نسخه های اصلی برای حال حاضر نیز در دسترس بوده و حس خوبی را به کاربر القا نمایند. اهداف آن ها بهتر کردن بازی بود، نه اینکه یک نسخه پر از ایراد را عرضه نمایند.

راکستار باید افرادی که روی ماد کار می کردند را استخدام می کرد، نه اینکه مانع از فعالیت آن ها بگردد

بازی های قدیمی به دو علت وجود دارند. اول اینکه به عنوان یک اثر قدیمی به جای مانده و در دسترس کاربران تازه قرار بگیرد. دوم اینکه یک عنوان مهم برای سازندگان باشد. تعادل میان این دو باعث می گردد تا ارزش واقعی یک بازی قدیمی تعیین گردد. یکی از راه های برقراری این تعادل افزایش قابلیت دسترسی کاربران به یک بازی است. بدون آنکه توجهی به تبلیغات و فروش این اثر قدیمی بگردد.

در کنار نکات بالا، سؤالات بسیار دیگری هم مطرح است. اینکه چرا راکستار و Take Two اصرار بر ممانعت از کار افرادی که روی ماد کار می نمایند، داشتند. این افراد بدون هیچ خواسته ای کار بهتری نسبت به شرکت اصلی انجام داده و GTA تریلوجی را برای سیستم های امروزی بهینه نموده اند. اگر کمپانی سازنده دیدگاه درستی نسبت به ماجرا داشت به جای ممانعت، این افراد را استخدام می کرد. این افراد بسیار مستعد بوده و می توانستند در پروژه های دیگر نیز به این شرکت یاری نمایند.

به جای این کار، راکستار تصمیم گرفت تا با انتخاب های اشتباه نه تنها یکی از بدترین عرضه های تاریخ را داشته باشد بلکه دسترسی به این بازی را محدود کند. به طوری که افراد کمی یه 3 عدد از مؤثرترین بازی های تاریخ گیمینگ دسترسی داشتند. هر فردی که می خواست به این بازی های بسیار مهم دسترسی پیدا کند باید نسخه ریمستر را خریداری می کرد. یک بازی کاملا عجولانه که کیفیت بسیار بدی داشت.

البته باید به این نکته توجه کرد که همه شرکت ها توانایی ساخت یک ریمستر خوب را ندارند. برای مثل یکی از برترین ریمسترهای تاریخ بازی Halo Master Chief Collection بود. این بازی را می تواند الگو برای دیگر نمونه ها دانست به علت اینکه به کامل ترین نحو عرضه شده و تجربه خوبی را به کاربران ارائه داد. حتی این بازی یک قابلیت داشت که با آن می شد گرافیک قدیمی این بازی را هم مشاهده کرد. همین قابلیت نشان داد که سازندگان متوجه شدند که به روزرسانی گرافیکی یک بازی در اولویت نیست. یعنی باید سبک قدیمی آن هم باقی بماند.

با توجه به عملکرد بسیار خوب این 3 بازی در زمان خود، تنها همین موضوع کوچک می توانست به ریمستر یاری شایانی بکند. نکته جالب اینجاست که آپدیت های منتشر شده برای GTA تریلوجی هم هیچ منطق خاصی ندارد. به این معنا که تنها مسائل عرضه را رفع نموده و هیچ احترامی برای نسخه های اصلی بازی قائل نیستند.

سبک بصری GTA تریلوجی بهبود پیدا ننموده است بلکه از بین رفته است. در این ریمستر هیچ کوششی برای نگه داشتن عناصر مهم در بازی های اصلی وجود نداشته است. برای مثال بحث رنگ ها در GTA 3 یکی از چیزهایی بود که باعث تغییر در جهانی گیمینگ شد. چیزی که باعث شد بسیاری از بازی های الان از آن الگو بگیرند. حتی سیستم آب و هوایی و اتمسفر بازی همگی ضعیف شده اند.

حتی اگر از باگ ها صرف نظر کنیم، بحث اینجاست که این نسخه Definitive حتی سعی نمی کند خوب باشد. قطعا وارد کردن جهانی GTA و داستان آن به موتور Unreal کار دشواری بوده است. این کاملا درست است اما تنها قدم اول است. اینکه بعد از این قدم، دیگر به کیفیت آن توجه نشده و تصمیم به عرضه آن بگیرند، حرکتی کاملا اشتباه بود. همین موضوع باعث شد تا نسخه ریمستر نتواند تأثیری که این 3 بازی در جهانی گیمینگ داشتند را نشان بدهد. این اتفاق برای دو دسته از افراد ناامید نماینده است. اول افرادی که می خواستند کمی به دوران کودکی خود بازگشته و این بازی ها را دوباره تجربه نمایند. دسته دوم افراد تازه کار است که می خواهند اثر این سه گانه اصلی را در جهانی بازی ببینند.

به طور کلی هر کاری دشواری خود را دارد. ساخت یک ریمستر هم از این قاعده مستثنی نیست. با این حال ساخت یک ریمستر از ساخت یک بازی کاملا تازه راحت تر است. شما چارچوب را داشته و حتی یک زمینه برای کار دارید. البته نباید سود ساخت یک ریمستر را دست کم گرفت. اگر این سود وجود نداشت هیچ کوششی برای ساخت یک نسخه تازه از فیلم یا بازی انجام نمی شد. پس شرکت های مختلف سود زیادی از ساخت یک ریمستر می برند.

تنها نکته مثبت این ماجرا بازگشت نسخه های اصلی این سه گانه به بازار است. به گونه ای که راکستار در زمان عرضه این عناوین آن قدر خلاقانه عمل نموده که حتی سال ها بعد هم تجربه آن ها لذت بخش باشد. در کل سازندگان باید به عرضه دوباره عناوین قدیمی توجه نمایند ولی هدف اصلی آن ها نباید تنها سود باشد. به این معنا که به بازی خود احترام گذاشته و کوشش نمایند تا همان تجربه را به صورت مدرن به کاربران تازه ارائه دهند. به علت اینکه این بازی ها بخش مهمی از تاریخ بازی های ویدیویی بوده و جایگاه خاصی در این صنعت دارند.

اگر این شرکت ها به عایدی بلند مدت این بازی ها فکر نمایند متوجه خواهند شد که اندازه آن از عرضه یک ریمستر نصفه و ناقص بسیار بیشتر است.

منبع: Gameindustry.biz