سیاهچاله های ابرپرجرم یا همان کرم چاله ها - اخبار مشروح

دنیا ما بسیار بی پایان است؛ به همین دلیل، سفر به سوی دیگر آن کاری بسیار سخت یا حتی ناممکن است. اما کرم چاله ها که به عنوان پلی بین نقاط دوردست فضا عمل می نمایند، می توانند به عنوان میانبر عمل نمایند. گرچه کرم چاله ها در نظریه نسبیت عام پیش بینی شدند، وجود آن ها هنوز ثابت نشده است. در ادامه این مطلب از خبرنگاران درباره سیاهچاله های ابرپرجرم و کرم چاله ها بخوانید.

حالا تیمی از پژوهشگران به رهبری میکائیل پیوتروویچ، اخترفیزیک دان رصدخانه مرکزی نجوم در سن پترزبورگ روسیه، روشی جدید برای جست وجوی تونل های فرضی پیشنهاد داده است. آن ها آنالیز کردند که آیا بعضی سیاه چاله های ابرپرجرم می توانند دریچه ورود کرم چاله ها باشند یا خیر.

براساس پژوهش ها، کرم چاله هایی که در مرکز کهکشان های درخشان قرار دارند، باید پرتوهایی در طیفی مجزا را منتشر نمایند تا آشکارپذیر باشند. رصد این پرتوها برای اثبات وجود کرم چاله ها کافی نیست؛ بلکه صرفا می تواند سرنخی جدید برای پروازهای فضایی احتمالی و حتی سفر در زمان باشند. پیوتروویچ می گوید: یکی از پیامدهای غیرمنتظره و جذاب وجود کرم چاله این است که این تونل ها می توانند ماشین های طبیعی زمان باشند. کرم چاله های آنالیز شده ما از نوع پیمایش پذیر هستند. بنابراین، ازنظر تئوری فضاپیما می تواند در آن ها سفر نمایند. بااین حال، باید به این نکته هم توجه کرد که درحال حاضر، داده های بسیار کمی را درباره ساختار داخلی کرم چاله ها داریم و حتی نمی توانیم با اطمینان بگوییم که چنین اجرامی واقعا وجود دارند.

بعضی کهکشان ها هسته های درخشانی موسوم به هسته کهکشانی فعال (AGN) دارند که جریان های عظیمی از خود منتشر می نمایند. این جریان ها از ماده پرانرژی تشکیل شده اند و با سرعتی نزدیک به نور حرکت می نمایند. به عقیده دانشمندان، AGN ها با تعامل های جزر و مدی بین سیاه چاله های ابرپرجرم و قرص های برافزایشی تقویت می شوند. قرص های برافزایشی ترکیبی از گاز و غبار و ستاره هایی هستند که درونشان سقوط می نمایند.

بر اساس فرضیه پیوتروویچ و همکاران او، AGN ها دهانه کرم چاله ها هستند، نه سیاه چاله های ابرپرجرم. در صورت صحیح بودن این فرضیه، هسته های کهکشانی به فضا-زمان دیگری وصل هستند و باعث می شوند ماده به سمت دیگر دهانه برود. اگر دو ماده از دو طرف AGN داخل گلوی کرم چاله با یکدیگر برخورد نمایند، مقدار زیادی انرژی و اشعه آزاد می گردد. بدین صورت کرم چاله مقدار زیادی پلاسما را از دو دهانه دفع می نماید که دمای آن ها می تواند حدودا به 10 تریلیون درجه سانتی گراد برسد. همچنین، مقدار زیادی پرتو گامای پرانرژی آزاد می گردد که نور را از قرص برافزایشی جدا می نماید.

نزدیک ترین کهکشان های فعال میلیون ها سال نوری از راه شیری فاصله دارند؛ بنابراین، نمی توان صرفا با نشستن در یک فضاپیما به یکی از کرم چاله ها سفر کرد. علاوه بر این، کرم چاله ای که جریان های قوی پلاسمایی را منتشر کند، قطعا مکان امنی برای انسان نخواهد بود و حتی با مستحکم ترین فضاپیماها نمی توان به آن وارد شد. با تمام این توصیف ها، دستیابی به شواهدی مبنی بر وجود کرم چاله ها می تواند به درک ما از دنیا اطراف یاری کند و رؤیاهای آینده نگرانه علاقه مندان علمی تخیلی سراسر دنیا را به واقعیت نزدیک کند.

بیشتر بخوانید: نوع جدیدی ساعت در راه است که می تواند میزان دقت ساعت اتمی را افزایش دهد و زمان را بر اساس هسته توریم 229 اندازه گیری کند. مقاله دقیق ترین ساعت اتمی دنیا را بخوانید.